Storytime2 - συνεχεια Ρωτουσα λοιπον αν θελει να ξεκουραστει κ βρισκομαστε αλλη μερα. Οχι, λεει, δε νυσταζω, ανυπομονώ να σε δω επιτέλους απο κοντα, εχω παρει ρουχα στη δουλειά να αλλαξω. Οκ, λεω, οπως θες. Ντυνομαι, στολιζομαι, κατεβαινω Πειραια. Το φιναλε; Δεν ηρθε ποτε. Δε σήκωσε το τηλέφωνο ποτε. Απλα εγινα ο περίγελος της ταβερνας που περιμενα. Παραγγειλα μια μπριζόλα, γουρουνιασα κ εφυγα. Τα σχολια δικα σας.