Wydawałoby się, że temat zdrowia psychicznego jest już na tyle powszechny, że nikogo nie dziwi, że są osoby z wysoko funkcjonującą depresją czy stabilne w innych zaburzeniach. A jednak. Jak widać pod ostatnim moim postem ludzie dalej uznają mówię o tym jako słabość, proszenie się o atencję i brak szansy na poradzenie sobie w życiu. Osobom z cukrzycą też się tak obrywa? Osobom niepełnosprawnym ruchowo?