Dopiero liżę rany po wieloletnim związku całego dorosłego życia, więc z tą samotnością Cię doskonale rozumiem. Mimo że po 30stce jest już trudniej wierzę, że prędzej lub później to się skończy i znów będzie pięknie. Gorzej, jak nie będzie już dzieci, bo nie mam, wtedy punkt drugi Twoich lęków też jakoś mnie dotyczy.

Ja podobnie się boję utraty bliskich mi ludzi

Po co o tym myśleć ??? Myśleć o tym to programować swój mózg do tego by tak było ...Podświadomie będziesz dążyć do tego ,bo zaprogramujesz swój mózg . Jeśli co dzień gdy tylko się obudzisz będziesz powtarzać że jesteś szczęśliwa ,pomimo że nie jesteś ,w końcu twój mózg zaprogramuje się na to że jesteś szczęśliwa ..To nauka przez powtarzanie ...

A ja jako i introwertyk boję się osób "cytujących" Tomasza Fornala z półfinału IO😮🤣🤔