نباید آدم هارو تو عصبانیت شناخت؛
این جمله ی بی پایه و اساس که می گه:
آدم هارو باید تو عصبانیت شناخت رو از ذهنتون پاک کنید؛
اتفاقا افراد تو عصبانیت خودشون نیستن ،
اونها اونقد تحت تاثیر عوامل منفی هستن که بدون هیچ فکرو برداشت حرفی رو می زنن و رفتاری رو می کنن که بعدا خودشون هم ناراحت هم پشیمون می شن.
مگه داریم کسیو که موقع عصبانیت قربون صدقه ی کسی بره و بگه ممنون چقد قشنگ عصبانیم کردی؟
این جمله های آبکی سرشار از احساسات بچگانس نه بلوغ و روشن فکری.